кетебалық

зат. зоол. сөйл. Кете. Біз к е т е б а л ы қ құсап қашан басымыз тасқа тигенше тоқтамаймыз-ау (Б. Нұржекеев, Жау жағадан., 14). Енді, міне, бір-ақ күнде ұрлықты кімнен көріп, кімге соқтығарын білмей, тұмсығы тасқа тиген к е т е б а л ы қ т а й дал болып келе жатқан жайы бар (К. Сегізбаев, Жап-жасыл., 7).